Avanzar cara niveis superiores de condución automatizada é o obxectivo dun equipo de investigadores do Instituto Universitario de Investigación do automóbil (INSIA) da Universidade Politécnica de Madrid (UPM). Nun traballo publicado na revista Electronics, en colaboración con investigadores da Universidade Complutense de Madrid (UCM), desenvolveron e validaron aplicacións de servizos para dar soporte á condución autónoma permitindo a comunicación entre vehículos, así como coa propia infraestrutura e os centros de control do tráfico.
Ademais, desenvolveron novos sistemas de monitorización e supervisión do estado do condutor nas transicións automático-manual. Todo iso permitirá alcanzar niveis superiores de condución automatizada mellorando á vez a circulación e a eficiencia do transporte.
A condución autónoma é unha área de grande interese, pero aínda lle falta moito desenvolvemento para chegar a ser unha realidade. Coa dispoñibilidade actual de vehículos autónomos de ensaio é posible analizar casos de uso que involucren esta tecnoloxía en situacións concretas co obxectivo de mellorar a seguridade e eficiencia do transporte. Entre outras, unha situación específica crítica para a seguridade que debe ser contemplada segundo se avance cara a niveis de automatización superiores é o período de tempo próximo (tanto anterior como posterior) ás transicións entre os modos automático-manual.
Por outro lado, un vehículo autónomo circulando de xeito individual e independente por unha estrada pode supoñer un fito dende o punto de vista tecnolóxico, pero non é unha achega realista xa que está sometido ás limitacións do horizonte visual dos condutores. Por iso, o futuro da condución automatizada pasa por avanzar no desenvolvemento de aplicacións baseadas en sistemas cooperativos que sexan capaces de resolver problemas concretos durante a condución máis alá dese horizonte visual. Disporase entón de vehículos autónomos conectados que, non só estarán comunicados entre si, senón que tamén estarán conectados coas infraestruturas e os centros de control de tráfico. Esta conectividade é a que permitirá que os vehículos autónomos superen o horizonte visual desenvolvendo o que se denomina condución autónoma cooperativa.
Novas aplicacións
Actualmente, os servizos cooperativos están orientados á condución manual. Para alcanzar niveis máis altos de automatización, un equipo do Instituto Universitario de Investigación do Automóbil da UPM, partindo da súa experiencia de investigación en condución autónoma e comunicacións V2X (siglas en inglés de vehicle to everything), desenvolveu novas aplicacións de sistemas cooperativos para dar asistencia á condución autónoma. Con elas pódese modificar a operación do vehículo cando se atopa circulando en modo autónomo cambiando, por exemplo, a súa velocidade ou o carril de circulación baseándose en información enviada dende un centro de control.
Para a validación das novas aplicacións e a xestión eficiente da condución, os investigadores utilizaron un demostrador de condución autónoma cooperativa baseado en comunicacións sen fíos desenvolvido no propio INSIA-UPM. No demostrador proposto, o vehículo autónomo conectado recibe avisos e autorizacións por parte do centro de control para acceder a unha determinada infraestrutura en función das condicións e para conmutar o modo automático.
De igual forma, dende o centro de control proporciónanse consignas ao vehículo acerca da velocidade en función das condicións. Grazas a estas comunicacións, comprobouse que o vehículo é capaz de realizar a ruta de xeito automático, conectado e seguro.
Finalmente, para concluír a validación, tras finalizar a ruta para a que o modo autónomo pode estar operativo, habilítase un procedemento para asegurar a transición segura dende a condución automática á manual, e facilítase a incorporación ao tráfico convencional da outra vía en condicións de seguridade grazas, de novo, ás comunicacións entre vehículos.
(Fonte: UPM)