Teléfonos móbiles que se poderán estirar, dobrar e perforar

Cando Anne Roudaut, unha enxeñeira informática francesa nacida en 1982, explica as ideas que ten na cabeza, calquera teléfono do mercado parece un fósil.

No seu laboratorio perséguense móbiles capaces de estirarse como a masa do pan para que sexa máis sinxelo consultar un mapa e concíbense teléfonos cuxas esquinas se preguen para servir de gatillo nun videoxogo de disparos. Tamén intentan desenvolver dispositivos nos que xermolen protuberancias a xeito de teclado cando o usuario queira escribir con facilidade. E aparatos que se convertan nunha esfera para servir de pelota antiestrés.

Roudaut, investigadora da Universidade de Bristol (Reino Unido), desvelará algúns prototipos, aínda moi preliminares, destes proxectos, aos que considera un xerme da próxima xeración de dispositivos móbiles. O seu equipo traballa con materiais intelixentes, como os polímeros electroactivos, coñecidos como ‘músculos artificiais’ porque son capaces de cambiar a súa forma e o seu tamaño ao ser sometidos a un campo eléctrico. Tamén empregan as chamadas aliaxes con memoria, metais que recordan a súa forma orixinal e poden recuperala ao ser estimulados con cambios de temperatura ou campos electromagnéticos.

Os resultados da súa investigación veranse en París (Francia) na CHI 2013, unha das principais conferencias internacionais sobre interaccións entre humanos e máquinas. Roudaut presentará alí o concepto shape resolution, algo así como ‘resolución de forma’: móbiles capaces de cambiar a súa morfoloxía en función do que o usuario estea a facer con eles.

Pantallas que se esconden

A súa primeira fornada de prototipos denomínase Morphees. Un deles dóbrase automaticamente cando o usuario introduce un contrasinal, por exemplo na web dun banco, para que ninguén poida mirar a pantalla. Outro modelo prega os seus extremos para parecerse máis a unha videoconsola cando se utiliza un videoxogo. Morphees forma parte do proxecto Ghost, financiado pola UE para desenvolver dispositivos capaces de cambiar de forma.

“En xeral necesítanse entre 10 e 15 anos para que un produto chegue ao mercado pero, se conseguimos empresas que traballen en sinerxía connosco, podemos lograr que isto aconteza máis rápido, dentro de entre cinco e 10 anos,” explica Roudaut. “Moitos dispositivos con pantallas táctiles flexibles chegarán pronto, nos próximos un ou dous anos. Nós só somos o seguinte paso”, opina.

Os seus proxectos enfróntanse a desafíos tecnolóxicos. “Queremos que a parte de actuación estea totalmente incrustada no material táctil, pero os actuadores [dispositivos que converten sinais eléctricos en accións físicas] dispoñibles son demasiado grandes ou non suficientemente fortes para soportar o cambio de forma”, recoñece Roudaut, que vive atenta ás últimas novidades saídas dos laboratorios de materiais intelixentes.

Materiais máis resistentes

“Necesitamos que os dispositivos sexan resistentes, para evitar que os usuarios os rompan nuns minutos,”, recalca. É o que aconteceu coas primeiras pantallas táctiles, que sucumbían rapidamente ao implacable exército de dedos dos seus donos. “Agora temos pantallas bastante robustas. Teremos que atopar un equivalente dentro dos materiais capaces de cambiar de forma”.

O equipo da Universidade de Bristol tamén está interesado en investigar a porosidade e a elasticidade dos futuros teléfonos móbiles. “A elasticidade permitiría cambiar a área do dispositivo, para que un teléfono pode incrementar o seu tamaño se queres consultar un mapa e reducilo para que caiba na túa man cando necesites facer unha chamada”, detalla.

“A porosidade permitiría crear buratos na superficie do dispositivo. Aínda non estou segura de para que poderiamos usar esta propiedade”, admite Roudaut. As súas ideas, de momento, van aínda moi por diante da realidade.

(Fonte: Materia.es)