O grande incendio desatado días atrás no norte de Ibiza (Baleares) foi o desgraciado pistoletazo de saída para a campaña de verán de todos os implicados en loita contra os incendios forestais. Uns incendios que, na última década, arrasaron cada ano unha media de 127.209 hectáreas de superficie forestal, segundo as estatísticas do Ministerio de Medio Ambiente.
n
n
n
O lume ten un altísimo custo ambiental, cóbrase vidas en máis ocasións das desexadas e esixe, ademais, un importante desembolso económico tanto a particulares como ás Administracións públicas afectadas, en todos os seus niveis (municipal, autonómico e central). En principio, calcúlase que o custo medio que tiveron os incendios en España no último decenio rolda os 355 millóns de euros anuais.
n
n
Á hora de extinguir un incendio, un dos elementos clave é a participación de medios aéreos. Helicópteros e, sobre todo, hidroavións capaces de soltar 5000 litros de auga ou de axentes extintores de golpe, moitas veces en puntos xeográficos de difícil acceso para as brigadas terrestres.
n
n
As comunidades autónomas adoitan contar coas súas propias aeronaves, normalmente mediante a subcontratación dos servizos de empresas privadas como Avialsa, Espello ou Inaer. No caso de que sexa necesario, o Ministerio de Medio Ambiente tamén ofrece as súas aeronaves, pertencentes ao Grupo 43 das Forzas Aéreas. O ano pasado, os medios aéreos do ministerio realizaron 2767 misións, 1700 delas relacionadas con lumes, con 3864 horas de voo sobre incendios e 20.676 descargas de auga ou similar.
n
n
"Como na II Guerra Mundial"
n
n
Malia a súa importancia na loita contra os incendios, o uso dos avións ten moitos riscos e serias limitacións: non se poden usar polas noites e son tecnoloxicamente doutra época. "Voamos como na Segunda Guerra Mundial", explica de forma gráfica un dos pilotos do Grupo 43, con preto de dez anos de servizo.
n
n
A unidade traballa, basicamente, con avións Canadair CL-215, algúns deles con máis de dúas décadas de antigüidade. Un tipo de avión que cumpre o seu traballo pero que voa lentamente, a baixa altitude, onde as soltas de auga se teñen que facer a ollo e, ademais, de forma illada. "Na práctica, todo depende da experiencia e da pericia que teñan os pilotos", engade o militar. Pilotos que teñen unha media de permanencia no servizo de seis ou sete anos, máis que no caso das empresas civís, onde o persoal busca alternativas menos arriscadas.
n
n
"O que non ten sentido é que, no século XXI, coa preocupación e os custos que provocan os incendios forestais, se utilicen tan poucos recursos tecnolóxicos para combatelos máis eficazmente". Así de claro se expresa Luis Bordallo, antigo piloto militar, que agora voa para Air Nostrum.
n
n
Bordallo é o impulsor de Nitrofirex, un proxecto ao que se sumou un grupo de pilotos e enxeñeiros que pretende dar un salto cualitativo na loita contra o lume.
n
n
O proxecto contempla o uso combinado de dúas tecnoloxías xa existentes e probadas: as bombas guiadas e os avións non tripulados. A idea é o uso duns "depósitos planadores", cargados con 2500 litros de auga ou axente extintor, que se lanzarían dende grandes avións de transporte (tipo a-400 M ou C-130 Hércules) como unha bomba guiada ata o punto preciso do incendio que se marcase. Alí faría a solta de auga e pasaría a ser controlado dende terra como un avión non tripulado para a súa recuperación.
n
n
¿Que vantaxes tería este sistema? "Ao non levar piloto, o avión pódese levar ao límite, co que podería voar de noite e nas condicións máis extremas,", sinala Jaime S. Gallego, enxeñeiro e outro dos impulsores do proxecto.
n
n
Ademais, cada avión subministrador podería transportar entre oito e doce depósitos voadores (dependendo do tipo de aeronave de transporte), o que permitiría varias descargas de auga consecutivas. O traballo nocturno e as soltas secuenciais aumentarían exponencialmente a eficacia á hora de apagar os lumes, destaca o piloto do Grupo 43. Os seus cálculos estiman que se podería aumentar nun 49% a capacidade de auga por hora de operación respecto aos medios actuais.
n
n
Operar de noite e nunha zona onde están prohibidos os voos (o que acontece cando hai un incendio) resolvería, ademais, o problema de usar un avión non tripulado, aparatos que aínda non teñen regulación en materia de tráfico aéreo. "Non voaría máis dunha hora ata a base de operación, programaríase o seu paso por zonas non habitadas e, ademais, faríao só a 1000 pés de altura", aclara Bordallo.
n
n
Segundo os promotores do proxecto, Nitrofirex tamén xeraría importantes aforros de operación: os avións subministradores non serían de uso exclusivo para labores de extinción; reduciríanse os custos de mantemento e abastecemento; e tamén os de persoal (pilotos e tripulación).
n
n
O grupo considera que, para atender as súas necesidades de extinción, España necesitaría 100 unidades do avión non tripulado, con catro avións subministradores operativos. O custo de mercado que cren que terá cada aparato roldará os 300.000 euros. Consideran que, nos países occidentais, o mercado potencial pode ser de 2400 unidades. A idea xa a patentaron nos principais países europeos e en Rusia, EE UU, Canadá e Australia.
n
n
O grupo busca socios empresariais para sacar adiante o proxecto. Consideran que ter o primeiro avión voando lles levará tres anos e ter o primeiro avión voando esixirá 9,6 millóns de euros. Os impulsores xa mantiveron contactos con empresas como Cassidian (filial de EADS), Boeing, Amper, Sener ou Aernnova.
n
n
(Fonte: Cinco Días)
n