Non obstante, tras levar un ano e medio dispoñible en España, a súa utilización é moi reducida. ¿A razón? Moitos xerentes de hospitais consideran que as melloras reais e comprobadas deste novo medicamento non xustifica pagar máis que polas versións antigas, que tamén ofrecen un bo resultado para os pacientes. O prezo de Tresiba é de 110 euros, o das outras insulinas, 78 euros; un 30% máis baratas.
De feito, a filial española de Novo Nordisk non tivo fácil conseguir que o Ministerio de Sanidade financiase o medicamento no noso país. “Estivemos case dous anos de conversacións cos responsables de Sanidade, de 2013 a finais de 2015, para chegar a un acordo sobre o prezo que as autoridades públicas podían pagar”, recoñece a elEconomista a directora de Relacións Institucionais de Novo Nordisk en España, Marta Carreira.
O caso da insulina de Novo Nordisk non é o único. Os últimos datos da industria farmacéutica aseguran que apenas un de cada cinco medicamentos que chegan ao mercado xera ingresos que superen os custos medios investidos na súa investigación e desenvolvemento.
Sobre todo en EEUU onde o comprador maioritario non é a Administración senón compañías aseguradoras e grupos de farmacias o debate sobre se merece pagar máis por medicamentos algo mellores sacudiu tamén no último ano outras grandes farmacéuticas como Sanofi, Amgen ou Novartis. Segundo destacaba recentemente un artigo en The Wall Street Journal, os dous primeiros laboratorios negocian dende hai meses cos seguros privados para que a súa nova clase de medicamentos para reducir o colesterol teñan un principio co que poder recuperar o investido.
Os tratamentos demostraron unha maior redución dos niveis colesterol que as estatinas máis antigas, pero ambos os dous custan preto de 12.000 euros para un tratamento dun ano, antes dos posibles descontos, segundo destaca o diario. As estatinas máis antigas, moi usadas aínda, apenas custan uns poucos euros.
A suíza Novartis tamén esperaba -segundo o mencionado artigo- que a súa nova medicina para a insuficiencia cardíaca Entresto lle supuxese un bo empuxón aos seus ingresos. Non obstante, as aseguradoras incentivaron os médicos para receitar máis antigos e baratos, polo que a cota de mercado do fármaco de Novartis foi moito menor do esperado.
Debate sobre as patentes
O dilema instalouse xa na industria farmacéutica. ¿Paga a pena seguir investindo unha media de 2500 millóns de euros no desenvolvemento dun novo medicamento innovador que hoxe en día non ten nada asegurado o seu financiamento polos sistemas sanitarios? A maioría dos laboratorios segue na carreira da investigación, para intentar dar coa molécula que supoña un auténtico avance no tratamento dunha enfermidade e todos os Estados non dubiden en financialo, como sucedeu hai dous anos coa hepatite C.
Non obstante, o habitual é que a innovación nos medicamentos sexa moi gradual, de pouquiño a pouco. Pero se ese pequeno avance non trae asociado ingresos para as farmacéuticas, non haberá recursos para internarse no seguinte, sosteñen dende o sector.
A industria farmacéutica tamén loita en paralelo para que se garanta un dos sistemas que polo menos os protexeu ata agora neste sistema: o das patentes e a protección intelectual na innovación farmacéutica. Segundo os datos da industria farmacéutica europea, a través da federación de asociacións EFPIA, á que pertence a patronal española Farmaindustria, a esperanza de vida en Europa incrementouse en case unha década nos últimos 50 anos; dous de cada tres pacientes de cancro xa viven polo menos cinco anos tras o diagnóstico; a infección por VIH pasou de ser unha sentenza de morte a unha enfermidade tratable, e máis do 90% dos pacientes de hepatite C poden curarse cun tratamento de 12 semanas.
“Todos estes logros, e outros similares, nunca serían posibles sen unha sólida protección da propiedade intelectual no ámbito farmacéutico, un factor esencial para asegurar a investigación e o desenvolvemento de novos medicamentos que permitan avanzar na loita contra as enfermidades, mellorar a saúde das persoas e reducir os custos dos sistemas sanitarios, como veu acontecendo nas últimas décadas en Europa”, afirman dende Farmaindustria.
(Fonte: El Economista)