Un novo sistema de teleasistencia permite a detección intelixente de emerxencias no fogar empregando robótica e sensores conectados para garantir a seguridade destas persoas
As sociedades occidentais están inmersas nun proceso de intenso envellecemento. O número de persoas que necesitan axuda crece a ritmo constante, e seguirá facéndoo nos próximos anos, sendo necesaria a provisión de servizos que faciliten ás familias unha mellor atención aos seus maiores. A solución tecnolóxica máis estendida para situacións de emerxencia nestes casos é a teleasistencia activa. Non obstante, non é de todo fiable ao depender para a súa activación dunha acción consciente por parte do afectado.
Para solucionar este problema o proxecto LARES -desenvolvido polo Grupo de Sistemas Intelixente da Universidade de Alcalá- propón, mediante sensores distribuídos polo fogar e robótica intelixente, un modelo de teleasistencia no que a persoa non ten que interactuar co sistema: é o propio sistema o que detecta as emerxencias e contacta cos servizos de asistencia.
LARES componse dunha rede de sensores conectados sen fíos e distribuídos polos cuartos do fogar. Estes sensores monitorizan datos como a temperatura, humidade, luminosidade ou presenza de persoas en cada cuarto e envían os datos a un robot autónomo. Este integra algoritmos capaces de aprender os patróns de comportamento da persoa usando a información recompilada polos sensores e, en caso de detectar anomalías, o robot pode desprazarse autonomamente ata o cuarto no que se detectara a emerxencia grazas a técnicas de Intelixencia Artificial. Neste punto, os servizos de asistencia poden controlar o robot e establecer unha conexión de vídeo e audio bidireccional a través de Internet, facilitando a avaliación da situación en tempo real.
Grazas a este funcionamento, o sistema LARES pode responder de forma máis efectiva e eficiente a emerxencias no fogar de persoas con necesidades especiais sen que teñan que realizar acción ningunha.
Ademais, poder observar en tempo real a situación permite que os servizos de asistencia mobilicen os servizos de emerxencia en caso necesario, reducindo o tempo de resposta, o estrés dos familiares e coidadores e, como obxectivo principal, mellorando a independencia das persoas dependentes no seu fogar.
(Fonte: UAH)