O Estado noruegués e grandes enerxéticas impulsan megaparques eólicos en Galicia

A historia de Statkraft, o mastodonte enerxético público de Noruega, parécese moitísimo ás raíces do sector en Galicia. Como aquí, nos encoros naceu todo o que veu despois. O goberno do país comprou o 30 de maio de 1895 os dereitos da fervenza de Paulenfoss, na rexión sur de Sørlandet, por 23.245 coroas. Hoxe, o seu Ministerio de Comercio, Industria e Pesca manexa unha potencia de 19.700 megawatts (MW) repartidos en 350 centrais de produción libres de emisións contaminantes, supera os 5.000 millóns de euros de facturación e conta con 4.000 empregados en 17 países.

España é o seu novo destino. Statkraft mobilizará uns 2.500 millóns de euros até 2025 para pór en pé 3.000 MW en tecnoloxías verdes, especialmente solar e eólica. Gústalle Galicia, onde cre que pode “mellorar o aproveitamento dos recursos eólicos, utilizando as tecnoloxías máis recentes desenvoltas neste tipo de instalacións, desde o criterio de máximo respecto á contorna e medio ambiente natural”, segundo describe na documentación do parque eólico Rebordechao que tramita na comunidade. Ten 154 MW. Se supera todos os requisitos administrativos, este e o outro proxecto impulsado pola compañía estatal norueguesa -o parque de Prada, con 170,5 MW- converteranse nos símbolos da nova era á que se encamiña a rexión no negocio do vento.

Como Rebordechao e Prada, desde finais do pasado ano o Ministerio para a Transición Ecolóxica e o Reto Demográfico acumula case unha trintena de proxectos en tramitación para a construción de megaparques eólicos en Galicia cun total de 2.193 MW. Chegan ás súas mans porque as competencias da Xunta cínguense ás instalacións de menos de 50 MW. Eran as habituais até agora. De feito, os tímidos intentos dalgúns promotores de pór en marcha parques de maior tamaño na anterior etapa de furor polas renovables quedaron niso, en parte porque á administración galega non lle gustaba a idea de quedar á marxe da tramitación.

Esta nova etapa do sector favorecida pola aposta global da transición ecolóxica e o protagonismo das enerxías limpas na lista de actividades que poden axudar á reconstrución económica tras o coronavirus dilapida calquera reticencia. Ademais de Statkraft, detrás dos plans para os grandes parques eólicos de Galicia está Iberdrola, que levaba máis dunha década sen investir no vento na comunidade tras saír cunha man chea de nada e outra cousa de ningunha do concurso eólico organizado polo bipartito en 2008 e o de 2010 que os populares sacaron tras anular o anterior na súa volta a San Caetano. A eléctrica presidida por Ignacio Sánchez Galán expón cinco parques de entre 54 e 90 MW.

Green Capital Power tramita tres. Dous son de 50,4 MW e o outro de 60 MW. A firma é filial do grupo Capital Energy, cuxa carteira para Galicia ascende a 916 MW, dos que 717 dispoñen xa de autorización para a conexión á rede eléctrica.

EDP, que inaugurou en Galicia o renacer do sector tras facerse cunha porción da torta renovable que o Goberno central sacou na súa primeira poxa nacional en xaneiro de 2016, aposta forte polos megaparques. Catro ten en tramitación en Transición Ecolóxica para a comunidade. O maior alcanza os 80,6 MW.

O resto dos proxectos son da galega Greenalia. Nada menos que 15 que engloban 1.082 MW. Entre eles hai dous de 106,4 MW.

Fonte: Faro de Vigo