O mundo enfróntase nos próximos anos a unha revolución enerxética. Cinco enerxías do futuro poderían rematar coas guerras polos recursos e coa contaminación. É renovarse ou morrer.
n
n
nUn dos maiores retos aos que se enfronta a humanidade é como resolver o problema da enerxía. Actualmente a produción de electricidade é cara, ineficiente e polo xeral, produce desfeitos prexudiciais para o medio ambiente e as persoas. Malia os grandes avances tecnolóxicos nos últimos anos, millóns de persoas non teñen acceso á electricidade. Ademais, a obtención e o control dos recursos enerxéticos é a causa principal de guerras e conflitos armados en moitos países do mundo. A única solución sería obter unha fonte de enerxía barata, ilimitada e non contaminante á que todo o mundo tivese acceso. A pregunta polo tanto é: ¿existe algunha alternativa?.
n
nEstas son as cinco enerxías do futuro que están chamadas a cambiar o mundo:
n
nHidróxeno
n
nO hidróxeno é o elemento químico máis lixeiro e pode comportarse como un gas ou un líquido dependendo das condicións ambientais. Actualmente existen motores bastante desenvolvidos e eficientes que utilizan hidróxeno para funcionar. Hainos de dous tipos: de combustión e de pila de combustible. No primeiro tipo quéimase o hidróxeno do mesmo xeito que se queima a gasolina nun motor tradicional. No segundo tipo, o hidróxeno úsase para producir electricidade e deste xeito mover o motor do coche. Este tipo de motor considérase de 'cero emisións' xa que o único subproduto derivado do seu uso é auga.
n
nPero hai un problema para usar este tipo de combustible, e é a súa obtención. Aínda que o hidróxeno é o elemento químico máis abundante do Universo, na Terra é bastante escaso, co que hai que producilo. A día de hoxe o proceso de obtención segue sendo bastante caro (xa sexa mediante procesos químicos ou mediante a electrólise da auga), pero a constante investigación neste campo está a abaratar os custos significativamente. Xa hai algúns coches que funcionan con hidróxeno, pero o seu uso non está estendido. Non obstante, se o prezo do petróleo segue subindo, é posible que en pouco tempo o hidróxeno se converta no combustible de referencia no mundo.
n
nBiocombustibles
n
nOs combustibles xerados dalgúns vexetais son xa unha realidade. Funcionan na maioría de motores actuais (no caso dos biodiesel) e producen entre un 20% e un 40% menos de gases contaminantes. Para producilos úsanse plantas como o millo ou o azucre. O seu nivel de desenvolvemento é alto, e xa se comercializa como unha alternativa viable, menos contaminante e cuxa produción é practicamente ilimitada, ao poder renovar as plantacións e amplialas en caso de que sexa necesario.
n
nNeste caso o custo de produción destes biocombustibles non é excesivamente alto, pero presentan un grande inconveniente que o fai mesmo máis prexudicial que os combustibles fósiles tradicionais. A materia prima é alimento, como o millo, e a produción simultánea para consumo humano e para combustible fai que o prezo do primeiro tipo se vexa afectado. Hai moitos países (sobre todo estados do Terceiro Mundo) que tiveron problemas de abastecemento a causa do aumento dos prezos destes cereais. Se a produción de combustible afecta á alimentación de millóns de persoas, non é unha alternativa viable.
n
nPero hai un xeito de continuar o proceso sen prexudicar a ningún dos dous lados. Xerar combustible de plantas non aptas para consumo humano, como por exemplo, un tipo de algas coas que xa se está experimentando en Xapón. A facilidade para producilas e o feito de que non afecte ao prezo dos alimentos, convérteo nunha alternativa moi sólida de cara ao futuro.
n
nPlacas solares de alto rendemento
n
nMalia que a enerxía solar é xa unha realidade e está relativamente consolidada, aínda lle queda moito camiño por percorrer. As placas fotovoltaicas, o método máis estendido para obter enerxía eléctrica a partir do sol, teñen un rendemento moi pobre, entre un 10% e un 15% da radiación solar é transformada en electricidade. Esta é a causa principal de que este tipo de obtención de enerxía sexa aínda moi cara.
n
nNon obstante, segue sendo unha alternativa de futuro. Exceptuando o proceso de construción dos paneis, a enerxía solar non provoca gases nin subprodutos contaminantes, co que é unha boa opción dende o punto de vista ecolóxico. Hai moitas investigacións que están centradas en como incrementar o rendemento dos paneis. En países cunha maioría de horas de sol (que inclúe a maior parte dos países subdesenvolvidos), un sistema máis eficiente de estacións solares sería suficiente para o seu propio abastecemento, co conseguinte beneficio económico, social e ambiental.
n
nTorio
n
nAs actuais centrais nucleares adoitan utilizar como combustible o uranio ou o plutonio. Estes dous elementos son altamente radiactivos e o seu tratamento é moi perigoso. Pero xurdiu unha alternativa que podería supoñer toda unha revolución, o Torio. Este material ten un potencial enerxético 40 veces maior que o uranio e a súa perigosidade é moito máis baixa. Ademais, ao contrario do que acontece cos combustibles nucleares actuais, o Torio é moi abundante na natureza e pode utilizarse na súa totalidade para esta tarefa.
n
nO Torio xa se está a considerar para novas centrais eléctricas, e o avance das investigacións con este material están moi avanzadas. Quizais nalgúns anos se poida empezar a falar dunha nova revolución enerxética.
n
nFusión nuclear
n
nA enerxía de fisión nuclear (as centrais nucleares de toda a vida) son un método bastante eficiente e efectivo para a produción de enerxía eléctrica. Non produce gases de efecto invernadoiro, pódese controlar a cantidade de enerxía que se quere xerar e é relativamente barata. Pola contra temos os efectos de sobra coñecidos, as escouras nucleares radiactivas. Por iso as investigacións máis esperanzadoras apostan pola enerxía de fusión, un método que podería salvar ao planeta da súa destrución a causa da contaminación e a polución.
n
nO proceso é sinxelo de explicar pero complicado de implementar. Mediante dous átomos de masa similar (adoita usarse tricio e deuterio), indúcese unha fusión dos seus núcleos, de maneira que se xere un só átomo máis pesado. O resultado é a xeración dunha gran cantidade de enerxía partindo de moi poucos recursos. Ademais non hai ningún desfeito perigoso para o medio ambiente como sucede coa fisión nuclear ou as centrais térmicas.
n
nEste sería o método ideal para producir enerxía, xa que é moi barato e apenas ten desvantaxes. Por iso en 1986 naceu o proxecto ITER, unha unión transnacional para construír un reactor de fusión experimental que sirva de prototipo para os futuros xeradores comerciais. A fusión nuclear xa se puido realizar con éxito, pero ata este momento a enerxía necesaria para facelo funcionar, segue sendo menor que a enerxía que se extrae do proceso, co que segue sen ser viable a curto prazo. Estímase que nuns 20 ou 30 anos poderían empezar a funcionar os primeiros reactores.
n
nO futuro a curto prazo
n
nMentres esperamos a que a fusión nuclear nos provea dunha fonte de enerxía practicamente ilimitada e moi barata, teremos que conformarnos cos procesos tradicionais. A curto prazo o máis sensato é apostar polas renovables e manter (senón aumentar) a investigación e o desenvolvemento nestas. A enerxía é o grande reto da humanidade do século XXI, e do noso éxito neste campo dependerá, en gran parte, a nosa supervivencia futura.
n
n(Fonte: lainformacion.com)
n
nEstas son as cinco enerxías do futuro que están chamadas a cambiar o mundo:
n
nHidróxeno
n
nO hidróxeno é o elemento químico máis lixeiro e pode comportarse como un gas ou un líquido dependendo das condicións ambientais. Actualmente existen motores bastante desenvolvidos e eficientes que utilizan hidróxeno para funcionar. Hainos de dous tipos: de combustión e de pila de combustible. No primeiro tipo quéimase o hidróxeno do mesmo xeito que se queima a gasolina nun motor tradicional. No segundo tipo, o hidróxeno úsase para producir electricidade e deste xeito mover o motor do coche. Este tipo de motor considérase de 'cero emisións' xa que o único subproduto derivado do seu uso é auga.
n
nPero hai un problema para usar este tipo de combustible, e é a súa obtención. Aínda que o hidróxeno é o elemento químico máis abundante do Universo, na Terra é bastante escaso, co que hai que producilo. A día de hoxe o proceso de obtención segue sendo bastante caro (xa sexa mediante procesos químicos ou mediante a electrólise da auga), pero a constante investigación neste campo está a abaratar os custos significativamente. Xa hai algúns coches que funcionan con hidróxeno, pero o seu uso non está estendido. Non obstante, se o prezo do petróleo segue subindo, é posible que en pouco tempo o hidróxeno se converta no combustible de referencia no mundo.
n
nBiocombustibles
n
nOs combustibles xerados dalgúns vexetais son xa unha realidade. Funcionan na maioría de motores actuais (no caso dos biodiesel) e producen entre un 20% e un 40% menos de gases contaminantes. Para producilos úsanse plantas como o millo ou o azucre. O seu nivel de desenvolvemento é alto, e xa se comercializa como unha alternativa viable, menos contaminante e cuxa produción é practicamente ilimitada, ao poder renovar as plantacións e amplialas en caso de que sexa necesario.
n
nNeste caso o custo de produción destes biocombustibles non é excesivamente alto, pero presentan un grande inconveniente que o fai mesmo máis prexudicial que os combustibles fósiles tradicionais. A materia prima é alimento, como o millo, e a produción simultánea para consumo humano e para combustible fai que o prezo do primeiro tipo se vexa afectado. Hai moitos países (sobre todo estados do Terceiro Mundo) que tiveron problemas de abastecemento a causa do aumento dos prezos destes cereais. Se a produción de combustible afecta á alimentación de millóns de persoas, non é unha alternativa viable.
n
nPero hai un xeito de continuar o proceso sen prexudicar a ningún dos dous lados. Xerar combustible de plantas non aptas para consumo humano, como por exemplo, un tipo de algas coas que xa se está experimentando en Xapón. A facilidade para producilas e o feito de que non afecte ao prezo dos alimentos, convérteo nunha alternativa moi sólida de cara ao futuro.
n
nPlacas solares de alto rendemento
n
nMalia que a enerxía solar é xa unha realidade e está relativamente consolidada, aínda lle queda moito camiño por percorrer. As placas fotovoltaicas, o método máis estendido para obter enerxía eléctrica a partir do sol, teñen un rendemento moi pobre, entre un 10% e un 15% da radiación solar é transformada en electricidade. Esta é a causa principal de que este tipo de obtención de enerxía sexa aínda moi cara.
n
nNon obstante, segue sendo unha alternativa de futuro. Exceptuando o proceso de construción dos paneis, a enerxía solar non provoca gases nin subprodutos contaminantes, co que é unha boa opción dende o punto de vista ecolóxico. Hai moitas investigacións que están centradas en como incrementar o rendemento dos paneis. En países cunha maioría de horas de sol (que inclúe a maior parte dos países subdesenvolvidos), un sistema máis eficiente de estacións solares sería suficiente para o seu propio abastecemento, co conseguinte beneficio económico, social e ambiental.
n
nTorio
n
nAs actuais centrais nucleares adoitan utilizar como combustible o uranio ou o plutonio. Estes dous elementos son altamente radiactivos e o seu tratamento é moi perigoso. Pero xurdiu unha alternativa que podería supoñer toda unha revolución, o Torio. Este material ten un potencial enerxético 40 veces maior que o uranio e a súa perigosidade é moito máis baixa. Ademais, ao contrario do que acontece cos combustibles nucleares actuais, o Torio é moi abundante na natureza e pode utilizarse na súa totalidade para esta tarefa.
n
nO Torio xa se está a considerar para novas centrais eléctricas, e o avance das investigacións con este material están moi avanzadas. Quizais nalgúns anos se poida empezar a falar dunha nova revolución enerxética.
n
nFusión nuclear
n
nA enerxía de fisión nuclear (as centrais nucleares de toda a vida) son un método bastante eficiente e efectivo para a produción de enerxía eléctrica. Non produce gases de efecto invernadoiro, pódese controlar a cantidade de enerxía que se quere xerar e é relativamente barata. Pola contra temos os efectos de sobra coñecidos, as escouras nucleares radiactivas. Por iso as investigacións máis esperanzadoras apostan pola enerxía de fusión, un método que podería salvar ao planeta da súa destrución a causa da contaminación e a polución.
n
nO proceso é sinxelo de explicar pero complicado de implementar. Mediante dous átomos de masa similar (adoita usarse tricio e deuterio), indúcese unha fusión dos seus núcleos, de maneira que se xere un só átomo máis pesado. O resultado é a xeración dunha gran cantidade de enerxía partindo de moi poucos recursos. Ademais non hai ningún desfeito perigoso para o medio ambiente como sucede coa fisión nuclear ou as centrais térmicas.
n
nEste sería o método ideal para producir enerxía, xa que é moi barato e apenas ten desvantaxes. Por iso en 1986 naceu o proxecto ITER, unha unión transnacional para construír un reactor de fusión experimental que sirva de prototipo para os futuros xeradores comerciais. A fusión nuclear xa se puido realizar con éxito, pero ata este momento a enerxía necesaria para facelo funcionar, segue sendo menor que a enerxía que se extrae do proceso, co que segue sen ser viable a curto prazo. Estímase que nuns 20 ou 30 anos poderían empezar a funcionar os primeiros reactores.
n
nO futuro a curto prazo
n
nMentres esperamos a que a fusión nuclear nos provea dunha fonte de enerxía practicamente ilimitada e moi barata, teremos que conformarnos cos procesos tradicionais. A curto prazo o máis sensato é apostar polas renovables e manter (senón aumentar) a investigación e o desenvolvemento nestas. A enerxía é o grande reto da humanidade do século XXI, e do noso éxito neste campo dependerá, en gran parte, a nosa supervivencia futura.
n
n(Fonte: lainformacion.com)
n