O Remdesivir, unha terapia experimental que empezou a desenvolverse en 2009 e púxose a proba con pacientes do ébola a mediados da década pasada, autorizouse para o coronavirus SARS-CoV-2 porque un ensaio clínico estadounidense mostrou que ese fármaco acurta o tempo de recuperación nalgúns pacientes.
No medio deste importante estudo emerxen científicos galegos do Centro Singular de Investigación en Química Biolóxica e Materiais Moleculares (CiQUS) da Universidade de Santiago de Compostela. Na actualidade, existen tres grupos do CiQUS que traballan en investigacións sobre a enfermidade que causou a pandemia sanitaria global. Fano para desenvolver antivirais e dúas vacinas.
Un deses grupos de traballo é o que lidera a investigadora Rebeca García Fandiño, que se centra na parte dos antivirais a través dos estudos computacionales para tentar analizar o comportamento das moléculas incluídas na formulación de remdisivir. Nos estudos computacionais que se están a levar a cabo utilízanse técnicas de dinámica molecular. Este procedemento permite simular o comportamento do remdisivir nun ámbito acuoso, e avanzar cara á encapsulación do fármaco.
Segundo sinalan os investigadores do CiQUS, este proceso necesita técnicas moi precisas e complexas para poder levar a cabo: “Estes experimentos computacionais requiren unha enorme capacidade de cómputo e realízanse en centros de cálculo”. E se en Galicia hai un centro de supercomputación por excelencia, ese é o Cesga, tamén da USC, e está situado no Campus Vida. Alí é onde se realizan as simulacións.
De momento, non hai resultados definitivos, pero segundo o centro compostelán de investigación as sensacións son bastante boas. “Os resultados preliminares deste estudo, publicados recentemente en Drug Development & Delivery suxiren que o mecanismo de solubilización encaixaría ben cunha encapsulación”, indica o CiQUS.
Outra parte da investigación que realiza o CiQUS sérvese da realidade virtual para tentar entender os “adentros” do coronavirus. Así, o equipo de García Fandiño desenvolveu unha aplicación que permite “navegar” polo núcleo do virus. A aplicación desenvolta denomínase Corona VRus Coaster, e permite “navegar a través do esqueleto de 22 estruturas de proteínas involucradas na infección polo SARS-CoV-2, coma se fosen unha montaña rusa, proporcionando perspectivas únicas”, sinalan.
Para a investigadora especializada en química computacional, Rebeca García Fandiño, este uso da realidade virtual é unha das súas principais vías de esperanza: “A realidade virtual é unha ferramenta poderosa para afondar nas estruturas biomoleculares que actualmente se están a identificar para a infección por SARS-CoV-2, o que leva a avances significativos na comprensión da enfermidade e promove novas terapias ou tratamentos”, explica a investigadora.
No caso concreto do coronavirus, García Fandiño destaca que “con esta ferramenta búscase alimentar unha nova xeración de tecnoloxías inmersivas para a visualización molecular, o que podería axudar a comprender e desenvolver un medicamento eficaz contra o SARS-CoV-2, responsable desta pandemia”.
Fonte: El Correo Gallego