Non hai tanto que un ordenador ocupaba un cuarto enteiro e os receptores de radio eran tan grandes como unha lavadora. Non obstante, dende hai varios decenios, os dispositivos electrónicos experimentan un proceso de miniaturización continua que probablemente logre aforros enormes en custos e enerxía e ademais permite gañar velocidade a estes dispositivos.
n
n
nA clave deste proceso de miniaturización reside na computación a teraescala, da que participan tecnoloxías ultrarrápidas baseadas en microchips únicos capaces de executar billóns de operacións por segundo. Mediante o emprego de tecnoloxía a teraescala, dentro duns anos será posible utilizar compoñentes semicondutores de menos de dez nanómetros na fabricación de circuítos integrados para todo tipo de dispositivos. Hai que recordar que un nanómetro é a mil millonésima parte dun metro para decatarse do potencial que posúen estes dispositivos de cara a unha redución extraordinaria do tamaño e a enerxía necesaria para o seu funcionamento, un avance revolucionario para a industria da electrónica.
n
nNon obstante, a tecnoloxía de produción destes dispositivos ultra pequenos aínda debe evolucionar considerablemente para resultar fiable. O proxecto financiado con fondos europeos TRAMS, Terascale reliable adaptive memory systems, propúxose impulsar o traballo neste sentido mediante a mellora do deseño dos chips e en consecuencia da súa fiabilidade.
n
nO equipo de TRAMS realizou varias análises de variabilidade e fiabilidade en profundidade de cara a desenvolver circuítos de chip moito menos propensos a erros. Estes circuítos están baseados en deseños novos que os dotan de sistemas de memoria máis fiables en comparación cos nanodispositivos actuais, de pouca fiabilidade.
n
nO reto principal ao que se enfrontou o equipo ao cargo foi o desenvolvemento dunha computación fiable, eficiente dende o punto de vista enerxético e rendible mediante o emprego de varias tecnoloxías novas nas que se inclúen transistores que poderían medir menos de cinco nanómetros. O equipo investigou distintas tecnoloxías e materiais capaces, en principio, de lograr que a computación a teraescala se faga realidade, a saber:
n- nanotubos de carbono (nanoestruturas cilíndricas diminutas de grafeno).
n- xeometrías de transistor novas como FinFET.
n- nanocables vangardistas, que ofrecen capacidades de transistor moi avanzadas para o seu emprego en dispositivos electrónicos de nova xeración.
n
nOs investigadores ao cargo empregaron modelos para avaliar a súa fiabilidade a distintos niveis, dende o tecnolóxico ao relativo ao circuíto. Todo iso podería remodelar o estándar actual de metal-óxido-semicondutor complementario (CMOS) e contribuír a que os fabricantes europeos creen dispositivos CMOS de dimensións inferiores aos dezaseis nanómetros. O reto de maior envergadura ao que se enfrontan será reducir os dispositivos CMOS por debaixo dos cinco nanómetros, un logro que xa empeza a considerarse factible.
n
nOs dispositivos CMOS do futuro poderían producir unha revolución tecnolóxica no campo das comunicacións, a seguridade, o transporte ou a industria ao reportar aforros enerxéticos e económicos insólitos.
n
nNo consorcio de TRAMS participaron universidades e empresas de España, Bélxica e Reino Unido. A coordinación do proxecto, financiado con preto de 2,5 millóns de euros procedentes dos fondos europeos, estivo a cargo da Universidade Politécnica de Cataluña (España). O equipo finalizou o seu traballo en decembro de 2012.
n
n(Fonte: Cordis)
n
nNon obstante, a tecnoloxía de produción destes dispositivos ultra pequenos aínda debe evolucionar considerablemente para resultar fiable. O proxecto financiado con fondos europeos TRAMS, Terascale reliable adaptive memory systems, propúxose impulsar o traballo neste sentido mediante a mellora do deseño dos chips e en consecuencia da súa fiabilidade.
n
nO equipo de TRAMS realizou varias análises de variabilidade e fiabilidade en profundidade de cara a desenvolver circuítos de chip moito menos propensos a erros. Estes circuítos están baseados en deseños novos que os dotan de sistemas de memoria máis fiables en comparación cos nanodispositivos actuais, de pouca fiabilidade.
n
nO reto principal ao que se enfrontou o equipo ao cargo foi o desenvolvemento dunha computación fiable, eficiente dende o punto de vista enerxético e rendible mediante o emprego de varias tecnoloxías novas nas que se inclúen transistores que poderían medir menos de cinco nanómetros. O equipo investigou distintas tecnoloxías e materiais capaces, en principio, de lograr que a computación a teraescala se faga realidade, a saber:
n- nanotubos de carbono (nanoestruturas cilíndricas diminutas de grafeno).
n- xeometrías de transistor novas como FinFET.
n- nanocables vangardistas, que ofrecen capacidades de transistor moi avanzadas para o seu emprego en dispositivos electrónicos de nova xeración.
n
nOs investigadores ao cargo empregaron modelos para avaliar a súa fiabilidade a distintos niveis, dende o tecnolóxico ao relativo ao circuíto. Todo iso podería remodelar o estándar actual de metal-óxido-semicondutor complementario (CMOS) e contribuír a que os fabricantes europeos creen dispositivos CMOS de dimensións inferiores aos dezaseis nanómetros. O reto de maior envergadura ao que se enfrontan será reducir os dispositivos CMOS por debaixo dos cinco nanómetros, un logro que xa empeza a considerarse factible.
n
nOs dispositivos CMOS do futuro poderían producir unha revolución tecnolóxica no campo das comunicacións, a seguridade, o transporte ou a industria ao reportar aforros enerxéticos e económicos insólitos.
n
nNo consorcio de TRAMS participaron universidades e empresas de España, Bélxica e Reino Unido. A coordinación do proxecto, financiado con preto de 2,5 millóns de euros procedentes dos fondos europeos, estivo a cargo da Universidade Politécnica de Cataluña (España). O equipo finalizou o seu traballo en decembro de 2012.
n
n(Fonte: Cordis)
n