Pellicer resalta que os directivos das pemes construtoras “están completamente centrados en que a produción sexa rendible para a empresa e satisfactoria para o cliente, polo que dedican a maior parte dos seus esforzos a planificala e controlala, dando pouca importancia a todo o demais. Con todo iso, non dispoñen de tempo para outras actividades, entre outras, reflexionar sobre o realizado e, se é algo innovador, documentalo e difundilo”, agrega.
Pola contra, as grandes firmas levan xa tempo facendo unha sistematización dos seus esforzos innovadores, impulsada polo apoio público, as certificacións de Aenor e certos beneficios fiscais.
Mellora de procesos
A implementación dun modelo que mellore os procesos de innovación e adquisición de coñecemento podería ser a solución para que as firmas de menor tamaño superen as súas desvantaxes. Para estudar a mellor maneira de facelo, os investigadores da UPV analizaron o sistema de xestión dunha empresa mediana da construción durante un período de nove anos.
“Foi moi interesante percibir que os xefes de obra si son conscientes de que innovan, fundamentalmente para resolver problemas que xorden durante a construción ou para satisfacer requirimentos dos clientes. Trátase de melloras técnicas ocasionais froito da necesidade. O seu problema é que a falta de tempo –e tamén de recoñecemento por parte da dirección da empresa– impídelles reflexionar, documentar e comunicar adecuadamente esas innovacións”, sinala o profesor.
Con todo, empezáronse a apreciar algúns cambios. “A valoración adicional por innovación incluída polas axencias públicas nos pregos de licitación a partir de 2005, que asignaban unha puntuación específica relativa a innovación nos concursos públicos entre un 10% e un 30% do total, deu lugar a que os directivos empezasen a cambiar a súa actitude”, engade.
Sistematizar a innovación
Na súa análise os investigadores viron que o apoio da alta dirección aos técnicos que estaban a executar as obras foi primordial para motivar a toda a organización, e tamén para introducir cambios que axudasen a sistematizar a innovación.
“Con sinxelas modificacións nalgúns procedementos facilitouse aos xefes de obra a comunicación adecuada da resolución de problemas que fosen susceptibles de converterse nalgunha innovación –engade–. Deste xeito, lograron a atención e o apoio dos servizos centrais da empresa para buscar a mellor solución, documentala e difundila adecuadamente”.
Respecto das recomendacións, Pellicer sinala que é moi conveniente que exista un departamento de innovación pero, “dado o tamaño e recursos destas empresas, pode ser suficiente que haxa un responsable identificable polo resto do persoal”, comenta.
Apoio externo
Tendo en conta a escaseza de recursos das pemes da construción, Pellicer opina que hai que valorar o apoio externo de asesores e colaboradores.
Finalmente, engade, é moi importante comunicar a todo o persoal da empresa, colaboradores, subministradores, subcontratistas e clientes os resultados alcanzados e as persoas que participaron na súa consecución, subliña o enxeñeiro.
O estudo da UPV forma parte dunha triloxía que pretende mellorar os procesos de xestión da innovación das empresas construtoras españolas.
(Fonte: SINC)