Recoñecer a persoas pola súa forma de camiñar pode ter numerosas aplicacións no campo da seguridade, o lecer ou o medicamento. Ramón Mollineda, profesor do Departamento de Linguaxes e Sistemas Informáticos da Universitat Jaume I, traballa co seu equipo no desenvolvemento desta nova técnica biométrica que ten en conta a maneira de camiñar dunha persoa e a súa silueta, o que ofrece importantes vantaxes como que o recoñecemento se poida realizar a distancia e que non requira a colaboración do suxeito.
n
n
nA detección de comportamentos sospeitosos (videovixilancia), o control de accesos a edificios ou a áreas restrinxidas e a análise demográfica dunha poboación en termos de xénero e rango de idade son tan só algunhas das posibles aplicacións desta tecnoloxía.
n
nA función da biometría como campo da intelixencia artificial é a identificación dun individuo en función de certos parámetros do seu corpo, físicos e intransferibles, como a pegada dactilar ou o recoñecemento facial. Estas son precisamente dúas das fontes biométricas máis empregadas e desenvolvidas actualmente porque, como explica o investigador Ramón Mollineda, profesor do Departamento de Linguaxes e Sistemas Informáticos da Universitat Jaume I, "resultan moi fiables e difíciles de falsear, aínda que ambas requiren que o usuario se atope preto do sensor e que colabore no proceso de recoñecemento, e non sempre podemos contar con iso". De aquí a importancia de avanzar en técnicas complementarias.
n
nTodos temos unha maneira moi persoal de camiñar. "Aínda que é fácil de manipular e de cambiar conscientemente, cada un faio dunha forma", asegura Mollineda. "Hai experimentos nos que unha persoa ten que recoñecer a xente coñecida só observando a súa silueta en movemento, e a porcentaxe de acerto é moi alta", engade.
n
nHai que ter en conta que hai varios factores que inflúen para que cada persoa teña unha forma única de camiñar. A partir dun vídeo do suxeito camiñando, o sistema desenvolvido distingue a silueta do fondo (background) e convértese nunha secuencia de siluetas que, postas unhas sobre outras, dan lugar a unha imaxe resumo. Esta representación final almacena toda a aparencia física e o movemento da persoa que camiña, obtendo unha marca única para cada unha delas.
n
nAínda que esta tecnoloxía está en fase experimental, Mollineda explica que ao principio son precisas dúas ou tres secuencias de varias persoas camiñando para crear modelos. O sistema, a partir de aquí, ten unha base para recoñecer e diferenciar aos individuos. A medida que se introducen persoas, o sistema aprende a distinguilas.
n
nO que se pode facer, segundo os expertos, é introducir na base de datos do sistema a maior diversidade posible de situacións –diferentes tipos de roupa, se a persoa leva peso ou non, etc.–, aínda que estas ocorran en distintas persoas. Mesmo se pode chegar ao momento en que a máquina ille os diferentes factores que atope nas persoas baixo análises e así favorecer o seu recoñecemento.
n
nPosibles aplicacións
n
nO estudo da maneira de camiñar pode axudar a desenvolver próteses máis efectivas, así como corrixir defectos da mobilidade das persoas que afecten á súa saúde. Entre as aplicacións reais que podería ter o desenvolvemento eficaz do recoñecemento biométrico a partir da maneira de camiñar atópase a videovigilancia, xa que este sistema podería, por exemplo, axudar a detectar persoas que pasasen varias veces por un mesmo lugar e que, aparentemente, non terían por que facelo.
n
nOutra utilidade é en estacións de tren ou en aeroportos e, en xeral, en lugares onde hai un tránsito constante de persoas. O sistema biométrico podería recoñecer un suxeito cunha discapacidade física que está a ter dificultades para subir unhas escalas e, rapidamente, avisar a un traballador para que acuda a axudalo.
n
nPolo que respecta ao lecer, esta tecnoloxía podería ter aplicacións na esfera dos videoxogos, mellorando o movemento dos personaxes e facéndoo máis realista.
n
nTamén a medicina se pode beneficiar destes avances: o estudo da maneira de camiñar pode axudar a desenvolver próteses máis efectivas, así como corrixir defectos da mobilidade das persoas que afecten á súa saúde. Por último, os delincuentes e fuxitivos serán máis detectables se se conta con vídeos nos que aparezan camiñando que se poidan comparar con posibles aparicións dos suxeitos en lugares públicos.
n
n(Fonte: La Flecha)
n
n
n
nA función da biometría como campo da intelixencia artificial é a identificación dun individuo en función de certos parámetros do seu corpo, físicos e intransferibles, como a pegada dactilar ou o recoñecemento facial. Estas son precisamente dúas das fontes biométricas máis empregadas e desenvolvidas actualmente porque, como explica o investigador Ramón Mollineda, profesor do Departamento de Linguaxes e Sistemas Informáticos da Universitat Jaume I, "resultan moi fiables e difíciles de falsear, aínda que ambas requiren que o usuario se atope preto do sensor e que colabore no proceso de recoñecemento, e non sempre podemos contar con iso". De aquí a importancia de avanzar en técnicas complementarias.
n
nTodos temos unha maneira moi persoal de camiñar. "Aínda que é fácil de manipular e de cambiar conscientemente, cada un faio dunha forma", asegura Mollineda. "Hai experimentos nos que unha persoa ten que recoñecer a xente coñecida só observando a súa silueta en movemento, e a porcentaxe de acerto é moi alta", engade.
n
nHai que ter en conta que hai varios factores que inflúen para que cada persoa teña unha forma única de camiñar. A partir dun vídeo do suxeito camiñando, o sistema desenvolvido distingue a silueta do fondo (background) e convértese nunha secuencia de siluetas que, postas unhas sobre outras, dan lugar a unha imaxe resumo. Esta representación final almacena toda a aparencia física e o movemento da persoa que camiña, obtendo unha marca única para cada unha delas.
n
nAínda que esta tecnoloxía está en fase experimental, Mollineda explica que ao principio son precisas dúas ou tres secuencias de varias persoas camiñando para crear modelos. O sistema, a partir de aquí, ten unha base para recoñecer e diferenciar aos individuos. A medida que se introducen persoas, o sistema aprende a distinguilas.
n
nO que se pode facer, segundo os expertos, é introducir na base de datos do sistema a maior diversidade posible de situacións –diferentes tipos de roupa, se a persoa leva peso ou non, etc.–, aínda que estas ocorran en distintas persoas. Mesmo se pode chegar ao momento en que a máquina ille os diferentes factores que atope nas persoas baixo análises e así favorecer o seu recoñecemento.
n
nPosibles aplicacións
n
nO estudo da maneira de camiñar pode axudar a desenvolver próteses máis efectivas, así como corrixir defectos da mobilidade das persoas que afecten á súa saúde. Entre as aplicacións reais que podería ter o desenvolvemento eficaz do recoñecemento biométrico a partir da maneira de camiñar atópase a videovigilancia, xa que este sistema podería, por exemplo, axudar a detectar persoas que pasasen varias veces por un mesmo lugar e que, aparentemente, non terían por que facelo.
n
nOutra utilidade é en estacións de tren ou en aeroportos e, en xeral, en lugares onde hai un tránsito constante de persoas. O sistema biométrico podería recoñecer un suxeito cunha discapacidade física que está a ter dificultades para subir unhas escalas e, rapidamente, avisar a un traballador para que acuda a axudalo.
n
nPolo que respecta ao lecer, esta tecnoloxía podería ter aplicacións na esfera dos videoxogos, mellorando o movemento dos personaxes e facéndoo máis realista.
n
nTamén a medicina se pode beneficiar destes avances: o estudo da maneira de camiñar pode axudar a desenvolver próteses máis efectivas, así como corrixir defectos da mobilidade das persoas que afecten á súa saúde. Por último, os delincuentes e fuxitivos serán máis detectables se se conta con vídeos nos que aparezan camiñando que se poidan comparar con posibles aparicións dos suxeitos en lugares públicos.
n
n(Fonte: La Flecha)
n
n
n